• समाचार
  • देश/प्रदेश
  • समाज
  • राजनीति
  • विचार/ब्लग
  • अर्थ
  • शिक्षा
  • स्वास्थ्य
  • खेलकुद
  • मनोरञ्जन
  • विश्व
  • अन्तर्वार्ता
  • कला/साहित्य
  • कृषि
  • पर्यटन
  • फोटो कथा
  • बाल संसार
  • रोचक
  • GNN TV PLUS
२०८२ अषाढ २४, मंगलबार | Tuesday, 08, Jul, 2025
Global Pati Logo
  • GNN TV PLUS
  • युनिकोड
  • समाचार
    • राजनीति
    • अपराध
    • रोजगार
  • देश/प्रदेश
  • समाज
  • विचार
  • अर्थ
  • शिक्षा
  • स्वास्थ्य
    • हेल्थ एण्ड फिटनेश
  • खेलकुद
  • कला/साहित्य
    • मनोरञ्जन
  • विश्व
  • अन्य
    • सूचना/प्रविधि
    • जीवनशैली
    • धर्म/संस्कृति
    • सम्पादकीय
    • पत्रपत्रिका
    • ENGLISH EDITION

खोजी गर्नुहोस

in
FLASH NEWS
  • १बालिका बलात्कारपछि हत्याः आफन्त नाता पर्नेबाटै अपराध
  • २गुफाडाँडामा निःशुल्क स्वास्थ्य शिविर सम्पन्न
  • ३खानेपानी तथा सरसफाई उपभोक्ता महासंघको नगर अध्यक्षमा श्रेष्ठ
  • ४पूर्व अरनिको यातायातका सेवाहरू अनिश्चितकालीन बन्द
  • ५खुला दौडको उपाधि बिक, तामाङ र ढुङ्गेललाई
  • ६कांग्रेस नेता मोहन बस्नेतसहित भ्रष्टाचार मुद्दा दायर, सांसद पद निलम्बित
  • ७लागुपदार्थ विरुद्ध जागरण कार्यक्रम सुरु
  • ८सूचना तथा सञ्चार प्रविधि दिवसमा साईबर सेक्युरिटी सम्बन्धी अन्तर्क्रिया

कथाः कागजको फूल

अमित घिमिरेप्रकाशित मिति: २०७९ भाद्र २५, शनिबार (२ साल अघि)
  • ८२० पाठक संख्या
  • Amit

    घरमा सबै प्राणीहरू मस्त निन्द्रामा छन् । रातको सुनसान प्रहरमामा एउटा पनि उज्याला किरणहरू देखा परेको छैनन् । कृष्णमान वल्लो खाटमा कोल्टो फेर्द चिन्ताहरुसँग यूद्धरत छ । तर जता पट्टिको कोल्टो फेराईमा पनि उ पराजित भएको छ । अरू कसैले थाहा पाउलान भन्ने डर छ । उस्को खाटमुनि पट्टि लस्करै चारवटी छोरी सुतिरहेका छन् । अनि स्वास्नी चाही पनि ।

    कृष्णमान खाटमा सुतेरै अनुमान लगाईरहेछ, अपेक्षामा पछारिएका यी प्राणहरूको जिम्मेवार मात्र म हुँ । प्रत्येक रात उस्को अनिदो बितेको हुन्छ । प्रत्येक रातका फासलाहरूले उस्को समस्याको जरो फैलाउँछ । दुईटी छोरीको विहे बाट नै ऊ हार खान पुगिसकेको थियो । यता बाँकीका चार जना दिनहुँ तरुनी हुँदै गईरहेका छोरीहरू, घरको स्थिति, गल्लीका बासनामा ओतप्रोत भएका आँखा, हात र मनहरू अनि अगाडिको सिङ्गो समाज; र यो विपन्नताको लडाई । ध्वस्त प्रायः भईरहेछ र यस रातको यो आरोह अवरोहमा यही बन्द कोठा भित्र अर्को चार आँखा र मन घायल भएको भने उस्लाई अन्दाज थिएन ।’

    विवाहको पालोमा उभिएकी ‘गीता’ दिदीबहिनिमा साईली थिई । स्कूलमा आठ पास गरेर छोड्न परेको भए पनि गीता दुःखी भएकी थिईनन् । शायद अगाडि आमा–बाबले थेग्न सक्दैनन् भन्ने सोचेर होला स्वयम् उनले पढाई छाडीन । विवाह भएका दुई दिदीहरुले त मात्र पाँच पढेका थिए । खै उनीहरुले पनि वास्तबिकता बुझेर बा नबुझि पढ्न छाडेका थिए । बाँकी तीन जाना दुई, तीन र पाँचमा पढ्दै छन् । जे होस परिवार लथालिङ्ग र भताभुङ्ग छ भन्ने कुरा वाट उनी एकदमै मर्माहत छिन् ।

    उनको विवाहको लागि कुरो चलेको छ । दुलाहा पक्षका मान्छे हरु पचाँस हजार नगद र अन्य दाईजो बेगर जन्ती नल्याउने घुर्की सुनाएर गएका छन । पचास हजार ।

    बिवाह उ मसँग गर्छ कि पचास हजार रुपैया र दाईजो सँग, त्यस्तो माग गरेर भित्राएकी स्वास्नी, बुहारी के त्यो घरको लागि टिकाउ हुन्छे ? पचास हजार र दाईजो ले म उनीहरुको मन जितेर परिवार बसाउन सक्छु… आखिर किन किन… विवाह नगरी हुदैन स्त्री जाति भएर जन्मेपछि । यसोरी… ऊ यानि गीता, आमालाई अप्रत्यक्ष रुपमा बिवाह नगरु भन्ने पक्ष विपक्षमा निकै तर्क–वितर्क अगाडि उभ्याउछे । आमासँग ति जिज्ञासाका जवाफ भएर पनि मौन छिन । आस्वसनहरु नै छैनन् बचेका उनि सँग ्र कतिन्जेललाई आश्वसनले शान्त गराउने, जुन थमौती भरखरै भाताभूङ्ग भएर झूटमा परिवर्तन हुने वाला छ ।

    कृष्णमान विहान निस्कीएर साँझ सम्म पनि फर्केको छैन । हजार जाना सँग पैशा सापटी माग्दा–माग्दा पनि ऊ आजित भैसकेको छ । विहान रिमझिममा उठेर वारी–पारी गाउँ भरी सापटी गर्न निस्कन्छ । रातमा दुई पैसा पनि हात नपारी रित्तै फर्कन्छ । त्यही चार वटा बढ्दै गईरहेका तरुण मासुम मुहार । उस्लाई लाग्छ ति दिनहुँ तरुण हुदैछन् । हिजो बेलुकी भन्दा आज बेलुकी उस्की चार छोरीहरू बिवाह योग्यताका चार अरू खुट्किला उक्लेका छन् । ऊ डराउँछ पनि ।

    कतै उन्मादमा यी पाईलाहरू सिरोविन्दु बाट भास्सीने त हैनन् । एउटा भय र त्रास बाट लथपथ भएको भोक र निन्द्रा दुबै ढोकाको संघारमा आईपुगेर आत्माहत्या गर्ने गर्दछन । रात पुनः उही–उस्तै अनिदो कोल्टो फेराई पिच्छे को असफलता र पराजय । कृष्णमान क्षतविच्छत भएको छ । चार छोरीको शरीरले काचुली फेदै छ, आकृती बदल्दै छ, विकाश र बदौती छ । जिनतिन दुई गाँस निस्तो भात निलेर विस्तारमा पूर्ण निस्वास सहित पछारिन पुग्छ । हातमा तेलको कचौरी बोकेर श्रीमती भित्र पस्छे ‘क्यै जोर जाम भयो त ?’

    ‘खै के भयो भनू–के भएन भनु, जेठी र माईलीको पालामा लिएको ऋणको ब्याज दिन नसके र उस्तै छ…’

    कृष्णमान र उस्की श्रीमती बिचको कुरोको अर्को प्रत्यक्ष्यदर्शी गीता छ । आमा भित्र पस्ने वित्तिकै वहिनीहरुलाई भान्छा उठाउन लगाएर ऊ ढोकाको चेपमा आमा भन्दा अगाडि पुगिसकेकी थिईन् ।

    दिदीहरुको विवाहमा लागेको ऋणको व्याँज बाँकी छ, उनीहरुकै दुई/दुई सन्तान भईसकेका छन् । भएका आधा भन्दा धेरै खेत–बारी निख्री सक्यो । अझै पनि ऋण चुक्ता गर्नु पर्ने छ ।

    त्यस रात उनी पटक्क निदाईनन् । के गरु ? उनी औडाहामा थिईन । कुनै निर्क्यौल– फैसला तय भएका थिएनन् उनको अशान्त मनमा ।

    उता खाटमा कृष्णमान व्याकूलन थियो । कृष्णामानको स्वास्नीको आँखाबाट पनि निद्रा दुर थियो । चिन्ताले ग्रस्त बनाएको– त्यो परिवारको कयौं रातहरू यसोरी नै आपसमा विर्सजन भएर पनि उद्घाटित भएका छन् ।

    गाउँ भरी हल्ला चल्यो ‘कृष्णमान कि विवाह हुन लागेकी छोरी नाठो टिपेर पोईल गई’ कृष्णमान त्यसदिन घरबाट बाहिर निस्केन । राति खाईपिई गरी सुतेका ६ जनाको परिवार मध्ये एउटा गीता छैन । गीता कहाँ गई, कोसँग र किन गई ? यस विषयमा उस्ले धेरै लख काट्यो, यौवनको चापले वहकिएकी त्यो हुतिहारा भन्ने अन्तीम निष्कर्ष निकाल्यो । कृष्णमानकी स्वास्नी यो कुरा पटक्कै मान्ने पक्षमा थिईनन् । गीताले नाठो टिपेर हिँड्नु त पर अन्यत्र अन्त गई भन्ने कुरा पनि मानेन । त्यस दिन तीनै बहिनी स्कूल गएनन् । साँझ काईलीले अंग्रेजी कितावमा एउटा पत्र फेला पारी–गीताको पत्र ।

    लेखिएको थियो–

    माता/पिता,
    क्षमा चहान्छु, मेरो कारण यति खेर हजुरहरु धेरै भन्दा धेरै दुःखी र अपमानित हुनुहोला । मेरो घरको परिवार प्रति वाहीरी वालाहरु खुच्याङ्को बुर्कुसी मार्दै होलान् । हाम्रा खिसी गर्नेहरु मनमनै मुस्कुराउँदै होलान, आमा आँसु झार्दै हुनुहोला, तर विन्ती मेरो लागि एक बुँदको पनि आवश्यकता छैन । म कुनै नाठो टिपेर वा नाठोको खोजमा घर बाट निस्केकी हैन । नाठो पुरुष भन्ने सजिव सँग मलाई बेहद घृणा र गुनासो छ । दाईजोको रुपमा स्वास्नी भित्राएर परिवार संरचना गर्ने लाछी पुरुष बेगर म अधुरो भएर पनि हुन्न । के नारी कागजका फूल मात्र हुन ? केबल सजावटको संरचनाका लागि म कागजको फूल बनेर दाईजोको सुगन्ध सुवा– कहिले सम्म पोखौँली ? एउटा फूल त निश्चीत समय पछि कुहिएर दुर्गन्ध फैलाउन थाल्छ भने म यानी हामी त कागज को फूल । दाईजोको सुगन्ध छर्केर मलाई मालीको हातमा संरक्षण प्राप्त गर्ने रहर छैन । धेरै प्रकारका सुवा रोज्ने मालीको के भरोसा ? के विस्वास ? म यो अवैध परम्परा वहिस्कार गर्न गईरहेछु ।

    अन्त्यमा मेरो कारणले यस घर र परिवारलाई पर्न गएको दुःख र अफसोच प्रति गहिरो क्षमा चाहान्छु । मलाई लाग्छ मैले गरेको निणयले समाजको कुनै पनि मर्यादा भङ्ग हुने छैन । । ज्यदै अन्त्यमा मलाई ब्यर्थ नखोज्नु होला ।
    अभागी छोरी

    काईलीले पत्र पढेर सकेकी मात्र थिई । वाहिर हो–हल्ला भयो । धेरैले कृष्णमान लाई बोलाए ।

    बाहिर गाउँलेहरुको जमात थियो, र जमातको बीचमा एउटी कागज को फूल सुगन्ध विहीन भाएर अब सधैको लागि आफालिएको थियो । त्यो दृष्य देखेर वरपरका फूलहरूले अपशोचका आँसु बगाएर शोक मनाउदै, ओइलारहेथ्यो ।

  • कथा
  • प्रतिक्रिया दिनुहोस
    कला/साहित्य सम्बन्धि थप
  • बालिका बलात्कारपछि हत्याः आफन्त नाता पर्नेबाटै अपराध

  • गुफाडाँडामा निःशुल्क स्वास्थ्य शिविर सम्पन्न

  • खानेपानी तथा सरसफाई उपभोक्ता महासंघको नगर अध्यक्षमा श्रेष्ठ

  • पूर्व अरनिको यातायातका सेवाहरू अनिश्चितकालीन बन्द


  • ग्लोबल अपडेटथप

    बालिका बलात्कारपछि हत्याः आफन्त नाता पर्नेबाटै अपराध

    Aparad

    गुफाडाँडामा निःशुल्क स्वास्थ्य शिविर सम्पन्न

    Helth Camp

    खानेपानी तथा सरसफाई उपभोक्ता महासंघको नगर अध्यक्षमा श्रेष्ठ

    khanepani News

    पूर्व अरनिको यातायातका सेवाहरू अनिश्चितकालीन बन्द

    purbaaraniko-mk
    बढी पढिएका
    १

    पूर्वसांसद् कर्मचार्यले छाडे एमाले (कस्ले के भने ?)

    समाचार
    २

    चौतारा नगरमा नयाँ नाटक मञ्चनः कार्यालय समय अघिनै निकाल्यो नतिजा

    मूख्य समाचार
    ३

    कसलाई कति पर्यो मध्यभोटेकोशीको शेयर (सूचिसहित)

    समाचार
    ४

    एमाले वडा अध्यक्षका उम्मेदवारद्वारा खुकुरी प्रहार

    समाचार
    ५

    ओली पक्षले लगाएको ताल्चा तोड्दै नेपाल समूहले राख्यो साईनबोर्ड

    सिन्धु एमालेमा लफडा

    सामाजिक सञ्जाल

    प्रधान सम्पादक:

    मणिसुन्दर कोइराला

    फोन: ९८५१०९०४११

    [email protected]

    Global Pati Logo
    • हाम्रो टीम
    • हाम्रो बारे

    सूचना बिभाग दर्ता नं.: २२४६/०७७/-७८

    सम्पर्क:

    शब्दालय पब्लिकेशन एण्ड मिडिया नेटवर्क प्रा.लि.

    कार्यालय: चौतारा, सिन्धुपाल्चोक

    फोन: ९८४३४२५३३३ (समाचार शाखा)
    ९८२८७९६२२२ (बिज्ञापन शाखा)

    ईमेल: [email protected]

    सम्पर्क कार्यालय: बागबजार, काठमाण्डौ

    © 2020 Copyright Sabdha Laya Publication & Media Network Pvt. Ltd. | All rights reserved.Term of ServicePrivacy Policy Site by: GOJI Solution