कविताः सार्वभौम मान्छे

म सार्वभौम मान्छे
गौरवका साथ घोषणा गर्दछु
अहरणीय छ मेरो सगरमाथा जस्तो
मानवीय अस्मिता

मेरो प्रिय अभिष्ठ हो
वासन्ती मुनाले ढकमक्क भएको
सदावहार वनजस्तै समानता

मेरो जीवनदृष्टि हो
हृदयभरिको प्रेमिल आभामा अनुदित भएको
विहानीको घामजस्तै मानवीय मर्यादा

मेरो सुदूर सपना हो
मान्छेको अन्तर्राष्ट्रिय जाति
अनि साझा सस्यश्यामला यो धरती

मेरो दृढ अठोट हो
कलिला बालकका ओठका मुस्कान
र, सागरको गम्भीरता बोकको समृद्धि

मेरो सुमधूर सपना हो
पूर्णचन्द्रको सितलता समेटेको
प्रणयसाइतको जूनेली रातजस्तै
शान्ति

मेरो विश्वास हो
फूलको सुवास र
आकाशको व्यापकता समेटेको स्वतन्त्रता
०००